Bu yaklaşım Güneydoğu Asya ülkelerinin kalkınma mucizesinde devletin rolünü inceleyerek, kalkınmadaki başarının verimli devlet müdahalelerine dayandığını savunmaktadır. Doğu Asya’da devlet müdahalesi örneği, piyasa ekonomisine rehberlik etme fikrine dayalı özel bir planlama şekli sergilemektedir. Bu konuda devletin rolü, özel yatırımları kendi haline bırakmak değil, yatırım kararlarına karışarak, onları ulusal amaçlar doğrultusunda yönlendirmek şeklindedir. Asya modelleri tamamıyla devlet tarafından yönetilen piyasalardır.²¹ Devlet piyasalardaki kaynakları, etkin işleyen bir teşvik sistemi ve bürokratik altyapı sayesinde, teknoloji yoğun sektörlerdeki yatırımlara kaydırmıştır. Bu yatırımlar sonucu ortaya çıkan sanayilerin dünya pazarlarında rekabet edebilecek biçimde gelişmesi sağlanmıştır. Japon Sanayi ve Ticaret Bakanlığından üst düzey bir yetkili şöyle açıklamaktadır: “Sanayi ve Ticaret Bakanlığı Japonya’da yoğun sermaye ve teknoloji gerektiren sanayilerin, yani o gün için Japonya’nın hiç bir kıyaslamalı üstünlüğe sahip olmadığı çelik sektörü, sanayi makinaları, elektronik gibi sektörlere yatırım yapılmasına karar verdi. Bu yatırımlara kısa vadeli bakıldığında ekonomik mantıkla çelişiyordu. Ancak uzun vadede bu sektörler, gelir elastikiyetinin fazla olduğu, teknolojik gelişmenin yoğun yaşandığı ve verimliliğin hızla arttığı sektörlerdi. Bu sektörler olmadan yalnızca hafif sanayi ile 100 milyonluk Japon halkının yaşam standartlarını Avrupa ve Amerika düzeyine çıkarmak mümkün değildi. Doğru ya da yanlış Japonya kimya ve ağır sanayiye yatırım yapmalı idi Neyse ki iyi yönetim ve biraz da şansın yardımıyla Japonya kıt kaynaklarını bu önemli stratejik sektörlerde yoğunlaştırmayı başardı.”