SANAYİ
Türkiye’de Sanayii Etkileyen Etmenler
Sermaye
:
Endüstrinin kurulabilmesi için en gerekli koşullardan biridir.
Osmanlılar döneminde kapitülasyonların etkisi, cumhuriyetin ilk
yıllarında ise birikmiş sermayenin yetersizliği nedeniyle
endüstrinin gelişmesi gecikmiştir. Günümüzde bir çok endüstri
dalında devlet desteği alınmaktadır.
Hammadde : Türkiye’de
endüstrinin kurulması için gerekli koşullar içinde en elverişli
olanıdır. Ülkemiz tarımsal ve madensel hammadde bakımından
oldukça zengin bir ülkedir. Gelişmiş ülkelerde hammadde dış
alımı artarken, dış satım azalmaktadır.
Enerji : Fabrikalardaki
makinelerin çalışması için enerjiye gereksinim vardır.
Endüstrinin geliştiği ülkelerde ve bölgelerde enerji tüketimi de
fazladır. Örneğin Marmara, endüstrileşmeye bağlı olarak enerji
tüketiminin en fazla olduğu bölgedir.
İşgücü : Endüstri alanında
çalışacak insan gücü, özelikle nitelikli (kalifiye) işgücü büyük
önem taşımaktadır. Türkiye işgücü bakımından elverişli
durumdadır ancak nitelikli işgücünün az olması önemli bir
sorundur. Endüstrileşme yeterli olmadığından 1960-1970 yılları
arasında birçok Avrupa ülkesine işçi göndermiştir.
Ulaşım : Endüstrinin
kurulabilesi için en gerekli koşullardan biridir. Osmanlılar
döneminde kapitülasyonların etkisi, cumhuriyetin ilk yıllarında
ise birikmiş sermayenin yetersizliği nedeniyle endüstrinin
gelişmesi gecikmiştir. Günümüzde bir çok endüstri alanında
devlet desteği alınmaktadır.
Pazarlama : Endüstri ürünlerinin
yurt içinde ya da dışında pazarlanması gerekir. Bir malın Pazar
bulabilmesindeki en önemli etken ürünün kalitesidir. Eğer ürün
aranan nitelikte ise alıcı ülkeye olan uzaklık pazarlamada en az
etkildir.
Türkiye’deki Başlıca Endüstri Kolları
Besin Endüstrisi
Şeker : Türkiye’de 1926’dan
sonra gelişme gösteren bir endüstri dalıdır. Türkiye’nin hemen
her bölgesinde şekerpancarı tarımı yapıldığından fabrika sayısı
fazladır.
Çay : Çay filizlerinin hemen
işlenmesi gerektiğinden Rize başta olmak üzere Doğu Karadeniz’de
çay endüstrisi gelişmiştir.
Et ve Süt Ürünleri :
Hayvancılığın yaygın olduğu yerlerde et ve süte dayalı endüstri
gelişmiştir.
Konserve : Türkiye’de her an
taze sebze ve meyve bulunduğundan konservecilik çok yaygın
değildir. Güney Marmara’daki kentler başta olmak üzere büyük
kentlerin çevresinde konserve endüstrisi gelişmiştir.
Bitkisel Yağ : Yağ bitkilerinin bol yetiştiği bölgelerde
bitkisel yağ endüstrisi gelişmiştir. Ege, Marmara ve Akdeniz
bitkisel yağ üretiminde başta gelmektedir.
Alkollü İçki : Türkiye’de hem iç
hem de dış pazarlara yönelik alkollü içki üretilmektedir. İçki
üretiminde en önemli hammadde üzümdür.
Tütün : Ekimi devletin
denetimindedir. Bu nedenle hammadde olarak Tekel bünyesindeki
fabrikalarda işlenir.
Yem : Besi ve ahır hayvancılığı
açısından önem taşır. Hayvancılığın, özellikle ahır
hayvancılığının yaygın olduğu yerlerde yem endüstrisi
gelişmektedir.
Dokuma, Deri ve Giyim Endüstrisi
Pamuklu, Yünlü ve İpekli Dokuma
: Türkiye’de son 30 – 40 yıl içinde dokuma endüstrisi büyük
gelişme göstermiştir. Ege, Marmara ve Akdeniz bölgeleri pamuklu
dokumanın geliştiği önemli merkezlerdir.
Halı ve Kilim Dokumacılığı :
Küçükbaş hayvancılığın yaygın olduğu yerlerde gelişme
göstermiştir. Yurtdışına da pazarlanan halı ve kilimlerin
ekonomiye katkısı fazladır.
Deri ve Giyim : Deri ve kösele
işleme endüstrisi ile giyim (konfeksiyon) endüstrisinin en fazla
işlediği yer İstanbul ve çevresidir. Yurtdışına pazarlanan bu
ürünlerin ekonomiye katkısı fazladır.
Kimya Endüstrisi
Petro-Kimya : Bu
endüstri dalının geç gelişme göstermesinin nedeni hammadde
yetersizliğidir. Petrol rafinerileri yanında yer alan
petro-kimya tesislerinin devreye girmesi plastik, lastik ve
sentetik eşya üretimini artırmıştır.
Gübre : Bir tarım ülkesi olan
Türkiye için yapay gübre büyük önem taşımaktadır. Çeşitli
yerlerde kurulan gübre fabrikaları dışarıdan gübre alımını
azaltmıştır.
İlaç ve Boya : Bu endüstri dalı
İstanbul ve çevresinde gelişme göstermiştir. Bu fabrikalarda dış
patentli ilaç üretimi yapılmaktadır.
Maden Endüstrisi
Demir-Çelik : Maden
endüstrisinin en önemli dalıdır. Karabük ve Ereğli demir-çelik
fabrikalarının kurulması taşkömürünün varlığına, İskenderun
demir-çelik fabrikasının kurulması ise ulaşım kolaylığına
bağlıdır.
Bakır : Bakır tesisleri
hammaddenin bol olduğu yerlerde kurulmuştur.
Alüminyum : Alüminyum üretim
tesisleri Seydişehir’de hammaddeye yakınlık nedeniyle
kurulmuştur.
Krom : Doğu Anadolu’nun kromları
Elazığ’da, Fethiye-Köyceğiz kromları ise Antalya’da
işlenmektedir.
Boraks : İç Anadolu, Ege ve
Marmara’dan çıkarılan bor mineralleri Bandırma’daki boraks
fabrikasında işlenmektedir.
Orman Ürünleri Endüstrisi
Bu endüstri dalı orman bakımından zengin olan yerlerde gelişme
göstermiştir. Karadeniz Bölgesi ilk sırada yer alır. Bu
endüstrinin en önemli kolu kağıt ve selüloz endüstrisidir.
Madeni Eşya ve Makine Endüstrisi
Türkiye’de makine yapan tesislerin büyük bölümü Marmara
Bölgesi’nde bulunur. Otomobil, tersane, beyaz eşya ile demiryolu
malzemesi üreten fabrikalar bu endüstri dalı içinde yer alır.
Taş ve Toprağa Dayalı Endüstri
Bu endüstri kolunu inşaat sektöründe kullanılan tuğla, kiremit
gibi temel malzemeler ile cam endüstrisi oluşturur. Bu
endüstrinin hammaddeleri bakımından son derece zengin olan
ülkemizde çimento üretimi önemli bir yere gelmiştir. Çimento,
Orta Doğu ülkelerine sattığımız önemli bir üründür. Cam üretimi
ise son yıllarda büyük gelişme göstermiştir.
Türkiye’de Endüstri Kollarının Dağılışı
Türkiye’de çok çeşitli alanlarda endüstri kuruluşu bulunur.
Endüstrinin en çok geliştiği bölgemiz Marmara’dır. İkinci sırada
Ege Bölgesi yer alır.
Endüstri kuruluşlarının dağılışında yer şekilleri ve ulaşım
olanakları daha etkili olmuştur. Doğu ve Güneydoğu Anadolu
endüstrileşme bakımından en geri kalmış bölgelerimizdir. Bazı
yörelerimizde endüstrinin gelişmesinde hammadde kaynakları,
bazılarında ise enerji kaynağı etkili olmuştur. Zonguldak,
Ergani, Murgul ve Seydişehir gibi merkezlerde endüstrinin
gelişmesi maden yataklarına bağlıdır.