20. yüzyılın başlarından itibaren dünya ülkeleri tarafından jeotermal enerji ile ilgili incelenme, araştırma ve işletme faaliyetleri başlatılmıştır. Başta İtalya olmak üzere İzlanda, Amerika Birleşik Devletleri, Yeni Zelanda ve Japonya jeotermal enerji ile ilgili çalışmalarına hız vermişlerdir.

Yapılan araştırmalar neticesinde, dünya üzerinde ısı kaynağının yakın olduğu genç volkanik sahalarda tektonik yapının uygun olduğu ve volkanik kayaçların rezervuar ve örtü kayaç özellikleri taşıdığı, bu özelliklerin jeotermal kaynaklar ortaya çıkardığı görülmüştür. Sonuç olarak volkanik sahalar ile jeotermal sahaların aynı coğrafyada yer aldıkları tespit edilmiştir. Bir bölgenin jeotermal enerji potansiyeli o bölgenin jeolojik tarihçesi, özel jeodinamik ve jeomorfolojik konumu ile yakından ilgili olduğu bilim adamlarınca genel kabul görmüş bir tez olmuştur. Jeotermal kaynakların değerlendirilmesinde ve işletilmesinde en önemli amaç, yeraltındaki enerjinin en fazla miktarda ve en ekonomik yöntemle üretilmesinin sağlanmasıdır. Jeokimyasal, jeofiziksel ve jeolojik yöntemler kullanılarak yeraltında belirli derinliklerde belirlenen jeotermal kaynaklarının enerjisi ancak yüzeye taşınabilirse işletilebilmekte ve değerlendirilebilmektedir. 

Avrupa Birliği  Jeotermal  Enerji Üretim ve  Tüketim Potansiyeli ve Jeotermal Enerji Politikaları