Finansal Kiralama Yöntemi (Leasing ) ile Özelleştirme

Kamu işletmelerinin özel işletmelere kiralanması ve kiralanan kamu işletmelerinin özel işletmelerce mal ve hizmet üretiminde kullanılarak, uzun dönemde özel işletmenin mülkiyetine geçerek özelleştirilmesi uygulamasıdır (Falay,1994:25).

Finansal kiralama kanununa göre, Finansal kiralama sözleşmesi “kiralayanın, kiracının talebi ve seçimi üzerine üçüncü kişiden satın aldığı veya başka suretle temin ettiği bir malın zilyetliğini, her türlü faydayı sağlamak üzere ve belli bir süre feshedilmemek şartı ile kira bedeli karşılığında, kiracıya bırakmasını öngören bir sözleşmedir” (3226 sayılı kanun,1985).

Leasing kamu varlıklarının; altyapı, ekipman ve sistemleri de içerecek şekilde, özel kesime işletmesi için geçici olarak devredilmesidir. Özel operatörler leasing anlaşmasının şartlarına göre kamu varlıklarını kiralarlar. Kiralama kontratı genelde 10-20 yıl gibi süreci kapsamaktadır. Sözleşmenin sona ermesi durumunda tarafların isteğine göre her iki tarafça yenilenir. Kiralamanın kamuya faydası kamunun varlıklarından gelir elde etmesi ve bunlar için gerçekleştireceği bakım masrafından kurtulmasıdır (Kollie, 2010:42).

Kiralama yönteminde kamu işletmesinin mülkiyeti devlette kalırken, kiralayanın kira süresi sonunda işletmeyi satın alması kararlaştırılabilir. Kiralayan özel işletmenin işletme, için yatırım yapma zorunluluğu yoktur. Yönetim sözleşmesi ile özelleştirmeden farklı olarak operasyonel risk devlet tarafından değil özel sektörce üstlenilir. Fakat diğer sorumluluklar yine devlette kalır(Aktan ve Dileyici,2005:54).