Türkiye Ekonomisi

Dünya Ekonomisi

Osmanlı Ekonomisi

Finansal Ekonomi

İşletme Ekonomisi

Hizmet Ekonomisi

Kalkınma Ekonomisi

Tarım Ekonomisi

Borsa ve Yatırım

Ekonomi Sözlüğü

Ekonomi Ders Notları

Ekonomi Düşünürleri

Genel Ekonomi Soruları

Özel İstatistik Arşivi

Özel İktisat Konuları

Açık Öğretim İktisat

Ekonomi Kurumları

Kamu Yönetimi

Kamu (Devlet) Maliyesi

Sigortacılık Konuları

Türkiye İktisat Tarihi

Yeraltı Ekonomisi

Kredi Kartı Piyasası

Gelişmekte Olan Ülkeler

Finansal Piyasalar

Kent Ekonomisi

Liberalizm

Forex Piyasaları

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Otofinansman Nedir, Otofinansman Oranı

işletmeler, kuruluşundan sonra, yasal şekline göre yeni ortaklar alarak yada pay senedi   ihracı   yoluyla   öz   kaynaklarını   (öz sermayesini) arttırabileceği   gibi.   elde   edilmiş   kârları   faaliyetlerin

finansmanında  kullanarak    da    öz    sermayesini    güçlendirebilir. işletmelerin elde ettikleri    net    kârları    ortaklara    verme    ve dağıtmayarak işletme bünyesinde tutma seçenekleri vardır. Elde edilen karın tümünün  yada bir kısmının  ortaklara dağıtılmayarak  işletme bünyesinde bırâkılması da öz kaynaklarını arttıran önemli bir finansman aracıdır.   İşte   dağıtılmayan   kârlarla   ek   fon   yaratılmasına   yada  işletmenin  finanse  edilmesine  otofinansman yani işletmenin kendi kendine   kaynak   yaratması denir. 

Dağıtılmayan kâr,   işletme   içinde   yedekler   ve   karşılıklar biçiminde alı konabilir

Yedekler, Bunlar, anı fiyat düşüşleri, ekonomik kriz dönemine girilmesi ve işletmenin kaynak bulma darboğazlarına girmesi gibi önceden   kestirilmeyen   risklere   karşılık   kâr   payının   bir   kısmının

istetmede tutulmasıdır. Yedekler, yasal ve isteğe bağlı (ihtiyari) olmak üzere ikiye ayrılır. Yasal yedekler, TTK'na göre işletmelerin ayırmak zorunda oldukları yedeklerdir. TTK'nun 416. maddesine göre ödenmiş sermayenin % 20'sini buluncaya kadar her yıl net kârdan % 5 yasal yedek akçe ayrılır. Öte yandan ihtiyari yedek akçeler ise, gelişme ve genişleme amacı için kullanılmak üzere ayrılır ve bunlar işletmenin en önemli iç finansman kaynağını oluştururlar.

Karşılıklar: Bunlar, hesap dönemi sonunda karşılaşılması olası olan giderler için ayrılır. Karşılıkların başlıcaları amortismanlar (sabit varlıkların çeşitli nedenlerle değer kayıpları), şüpheli alacaklar karşılığı ve stokların değer kaybı karşılığıdır.

Öte yandan kâr payları dağıtımı, (1) nakit olarak (nakden) kâr payı dağıtımı ve (2) pay senedi dağıtımı biçiminde olabilir. Bazı şirketler, dağıtılmamış karların yada ihtiyari yedek akçelerin bir bölümünü yada tamamını, ortaklarına bedelsiz pay senedi vermek yo­luyla sermaye artışında kullanmaktadırlar.

 

 

Anasayfa - İktisat - Makale - Ekonomi - Borsa - İstatistik - Türkiye Ekonomisi - Ekonomi Sözlüğü - Gizlilik Politikası

Sağlık Bilgileri