Tarım Sektöründe Örgütlenme 

Tarım işletmelerinde; verimliliğin ve kalitenin artırılmasında iç ve dış pazar taleplerine cevap verilmesinde, yeterli ve vasıflı girdi teda­rikinde hatta tarımsal bünyenin ıslahına yönelik tedbirlerin alınmasında devletin öncülüğü zorunlu ise de, üretici örgütlerinin katkılarının yadsınamayacağı da açıktır. Türkiye'de çiftçi örgütleri olarak başlıca; Ziraat Odaları ve Birlikleri, Kooperatifler ve Birlikleri ile Çiftçi Birlikleri yer almaktadır.

Tarım alanında oldukça yeni bir örgütlenme biçimi ise, üreticilerin üretici birlikler çatısı altında örgütlenmeleridir.

Tarım sektöründe çiftçi örgütlenmesinde başlıca temel sorunlar şunlardır; Örgütlenmenin yararları ve gerekliliği konusunda çiftçilere yeter bilinçlenmeyi sağlayacak eğitim verilmemiştir. Kurulan çiftçi örgütleri gerek yasal,! düzenlemeler, gerekse geleneksel alışkanlıklar! nedeniyle yeter mali kaynaklarını ve özerk yönetimlerini oluşturmaktan uzak kalmışlardır. Örgütlenmede bürokrasi ve gündelik siyasi tercihlerin maniplasyonlarına dayalı icraatlar örgütleri zaafa uğratmışlardır. Örgütlenme ya­tay ve dikey örgütlenme biçiminden çok, yatay) örgütlenme biçiminde algılanmış ve öyle geliş­miştir. 

Gerek yapısal ve gerekse gündelik sorunlarla yüz yüze olan çiftçi, sorunlarını anca1 örgütlenerek çözebilir. Örgütlenmeden beklenen yararı sağlayabilmesi, yeterli mali kaynaklara ve özerk yönetimlere sahip, işletmeciliğin gereklerine uygun işlemecilik anlayışı ile mümkün olabilir. Özellikle tek üründe ihtisas­laşmış (fındık, üzüm, çeltik, hayvancılık vb.) bölge çiftçileri için yeni bir örgütlenme modeli olarak üretici, sanayici ve tüccarı tek örgüt etrafında dikey olarak örgütlemekte bir model olarak önerilebilir. 

Tarımsal Eğitim, Tarımsal Yayım ve Araştırma-Geliştirme Çalışmaları 

Türkiye’de tarımsal eğitim ve öğretim faaliyetleri örgün tarım eğitimi, yaygın tarım eğitim ve hizmet içi tarımsal eğitim yapılmaktadır. 

Türkiye’de 1996 yılı verilerine göre Ziraat Fakülteleri toplam öğrenci sayısı 24.920 adet olup öğretim üyesi başına ortalama 30 öğrenci düşmektedir. Bu oran yeni kurulan üniversitelerde 30 öğrencinin çok üzerindedir. Oysa öğrenci/öğretim üyesi oranı en fazla 1/15 olmalıdır. 

Türkiye'de 1998 yılında Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı tarafından çiftçilere yönelik düzenlenen kurs sayısı 12.915 ve katılan çiftçi sa­yısı 279.565'dir. Yine 1998 yılında TKB hizmet içi eğitim çalışması olarak 1.126 adet kurs açıl­mış ve 13.805 personel katılmıştır.

Ülke genelinde gereksinimin çok Üze­rinde ve daha çok politik mülahazalarla ziraat fakültesinin açılması hem eğitimin kalitesine olumsuz etki yapmış hem de istihdam prob­lemleri ortaya çıkarmıştır. 

Öğretim üyelerinin ders yükü azaltılmalı ve araştırmaya ayırdığı zamanı artırmak için ge­rekli önlemler alınmalıdır. Fakültelere araştır­ma görevlisi alımlarında merkezi sınav sistemi uygulanmalıdır. AR- GE faaliyetlerinin teşvik edilmesi, somut araştırma hedeflerine yönelik araştırmaların yapılması ve sonuçların öğretim programlarına aktarılması gerekmektedir. 

Tarımsal yayım kurumları, tarımsal araş­tırma kurumları, tarımsal eğitim kurumları ve Üreticilerin kendi birimleri ve birbirleri arasın­daki iletişimi, ileriye ve geriye bilgi akışı, geli­şen teknoloji doğrultusunda en yüksek fayda­yı yaratacak şekilde düzenlenmelidir.