24 Ocak 1980 programı, “dünya borç krizi” yaşanırken, ABD ve İngiltere’nin öncülük yaptığı serbestleşme hareketiyle başlattıkları “yenidünya düzeni”ne uyum programı oldu; bir istikrar programı uygulaması yoluyla Türkiye, aynı zamanda (IMF, DB ve finansman sağlayan OECD kanalından) yenidünya düzenine uyum sağlama sürecine sokuluyordu (Kazgan, 2012: 168).

Dünya ekonomisinde krizin belirtilerinin ortaya çıkması, üstüne birinci ve ikinci petrol krizleri ile petrol fiyatlarının artışı, dünya ticaret hadlerinin gelişmekte olan ülkelerin ürettikleri ürünler aleyhine dönmesi ve önceki dönemde alınan borçların geri ödeme sürelerinin gelmesi diğer birçok petrol ithalatçısı gelişmekte olan ülke ile birlikte Türkiye’nin de dış ödeme ve enflasyon sorunları yaşamasına neden olmuş ve “ 24 Ocak Kararları” olarak bilinen IMF destekli ekonomik istikrar programının uygulanmasına neden olmuştur. Bu kararlar ile birlikte Türkiye, “İthal İkamesine Dayalı Sanayileşme Stratejisi”ni terk ederek, “İhracata Dayalı Sanayileşme Stratejisi”ni benimsemiştir.

24 Ocak 1980 istikrar programı ile sanayileşme stratejisi olarak emek-yoğun, yerli hammaddelere dayanan ve dünya pazarlarında, Türkiye açısından rekabet gücü olduğu varsayılan sektörlerin desteklenmesi hedeflenmiştir. Bu strateji değişikliğinin arkasında yatan temel neden, hem dünyadaki yapısal değişiklere uyum sağlama hem de ithal ikameci sanayileşme politikasının yarattığı yüksek gümrük duvarları ile korunan ve bu nedenle de rasyonel kaynak dağılımının gerçekleşmediği öne sürülen iç pazara dönük ve dünya pazarlarında rekabet şansına sahip olmayan bir yapıdaki sanayinin, dış rekabete açık bir üretim yapısına kavuşturulmasıdır (Mollasalihoğlu, 2001: 1). Bu doğrultuda IMF ve Dünya Bankası’nın Yapısal Uyum ve İstikrar Programları ile serbest piyasa ekonomisini güçlendirici özelleştirmeci, esnekleştirici, kuralsızlaştırıcı diğer ekonomik politika değişiklikleri ile birlikte, dış ticaret rejiminin liberalleştirilmesi 1983 yılından sonra artan bir hızla sürdürülmüş, miktar kısıtlamaları yerine tarife uygulaması ön plana çıkarılmış, koruma oranları düşürülerek, dış ticarete liberal bir yapı kazandırılmaya çalışılmıştır.