Avrupa Para Sistemi
Tüneldeki Yılan uygulamasından Avrupa Para
Sistemi’ne (APS) geçiş döneminde önemli gelişmeler
yaşanmıştır. 3 Nisan 1973 tarihinde Werner
Raporu’nda önerilen Avrupa Parasal İşbirliği Fonu-
APİF (European Monetary Cooperation Fund)
kurulmuştur. Topluluk üyelerinin Merkez Bankaları,
alt ve üst dalgalanma marjları içerisinde kalmak
amacıyla döviz piyasalarına müdahale etmek zorunda
kalmışlardır. Bu müdahaleleri kolaylaştırmak, kur
dalgalanma marjlarını daraltmak ve Merkez Bankaları
arasında işbirliği yapılmasını sağlamak amacıyla
APİF kurulmuştur. Ancak, para birliği sürecinde bu
Fon’un hiçbir katkısı olmamıştır. Daha sonra APS
içerisinde kurulmuş olan Avrupa Para Enstitüsü (European
Monetary Institue) bu Fon’un görevlerini
üstlenmiştir.
1973 yılında Avrupa Toplulukları genişlemeye
başlamış, İngiltere, İrlanda ve Danimarka’da
Topluluğa katılmıştır. Genişleyen Topluluk üyeleri
arasında ekonomik ilişkilerin artırılabilmesinin en
önemli koşulu parasal istikrarın sağlandığı bir
bölge yaratabilmek olmuştur. Ekonomik
dengesizlikleri ortadan kaldırmak, para ve maliye
politikalarının uyumunu sağlamak için parasal
birliği kurulması şarttı. Bu amaca ulaşacakları en
önemli araç “tek para birimi” olmalıydı. Bu düşünce
Almanya Başbakanı Helmut Schmidt ve Fransa
Cumhurbaşkanı Giscard d’Estaing tarafından
desteklenmiştir. Bu gelişmeler üzerine Nisan 1978
ile Mart 1979 tarihleri arasında dört Avrupa
Zirvesi’nde konu gündeme gelmiş ve ayrıntılı bir
şekilde tartışılmıştır. AT Konseyi (Avrupa Zirvesi);
7-8 Nisan’da Kopenhag’da, 6-7 Temmuz’da Bremen’de
4-5 Aralık’ta Brüksel’de, AT Maliye Bakanları ise;
24 Temmuz ve 18 Eylül’de Brüksel’de 16 Ekim’de de
Lüksemburg’ta toplanmışlardır. Ekim 1977’de
Floransa’da AT Komisyon Başkanı Roy Jenkins’in
önerisi ile 13 Mart 1979’da APS kurulmuştur.
APS, İngiltere haricindeki diğer Topluluk ülkelerin
katılımıyla yürürlüğe konmuştur. APS’nin
kurulmasında ticareti, yatırımları ve ekonomik
büyümeyi olumsuz etkilediği düşünülen parasal
istikrarsızlığı azaltmak üzere enflasyonun kontrol
altına alınmasının üye ülkeler tarafından ekonomik
öncelik olarak kabul edilmesi etkili olmuştur.
APS’nin hedefi, Avrupa’da aşırı döviz kuru
dalgalanmalarından uzak bir “Parasal İstikrar
Bölgesi” yaratmaktır. Özellikle Almanya ve
Fransa’nın zorlamaları ile kurulan APS’nin parasal
istikrarı sağlamasındaki başarıları Topluluğun
parçalanmasına yol açabilecek bir gidişi tersine
çevirmiş ve entegrasyon sürecini hızlandırmıştır.
Avrupa Para Sisteminin Amaçları
APS’nin esas amacı daha öncede belirtildiği gibi
parasal istikrarın sağlanmasıdır. Bunu Topluluk
üyesi ülkeler arasında sabit fakat ayarlanabilir
döviz kurları esasına dayandıran bir para
sistemidir. Bunun dışında APS’nin uzun vadeli
amaçlarını şu şekilde sıralamak mümkündür:
İstikrar içinde büyüme, tam istihdam sağlama,
Hayat düzeyleri arasındaki dengesizliği giderme,
Topluluk bölgeleri arasındaki farklılıkları asgariye
indirme, Topluluk üyesi ülkelerin para politikaları
arasındaki işbirliğini sağlama, Topluluk üyesi
ülkeler arasında döviz kuru istikrarını sağlama,
ECU’nün merkezi rolünü geliştirmek, Enflasyonu
kontrol altına almaktır,
Sisteme katılan üye ülkelerin ekonomilerinin
birbirlerine yakınlaştırılmasını sağlamak ve
istikrarlı bir Avrupa Para Bölgesi yaratmaktır.
Avrupa Para Sisteminin İşleyişi
Sistemin işleyişine ilişkin ana hatlar ise aşağıdaki
gibi belirlenmiştir;
APS’nin ilk yıllarında “yılan”a katılmayan ülkeler,
merkezi kurlar etrafından daha geniş bir dalgalanma
marjını kabul edecekler,
Döviz piyasalarına müdahale üye ülkelerin
paralarıyla gerçekleşecek,
Merkezi kurların değiştirilmesi karşılıklı
antlaşmalarla mümkün olacak,
Avrupa Para Birimi (European Currency Unit-ECU)
adında ortak bir para yaratılacak ve sistemin
esasını oluşturacak,
APS’ye katılan ülkeler, diğer ülkelere karşı
uyguladıkları döviz politikalarında işbirliği
sağlayacaklar,
Dolara karşı müdahalelerde birlikte hareket
edeceklerdir.
Sistem Topluluk dışı ülkelere de açıktır.
Sistem, üç ana mekanizmayla çalıştırılmaktadır: ECU,
Döviz Kuru Mekanizması ve Kredi Mekanizması.
Avrupa Para Birimi (ECU)
APS’nin özünde İngilizce “European Currency Unit”
(Avrupa Para Birimi) kelimelerinin baş harflerinden
oluşan ve aynı zamanda 13. Yüzyılda Fransa’da
kullanılan bir altın sikkenin adını taşıyan ECU yer
almaktadır. ECU’nun kaynağı 1974 yılında yaratılan
Avrupa Hesap Birimi (European Unit of Account- EUA)
olmuştur. 1 EUA = 0,88867088 gram saf altına
eşitlenmiş fakat 1975 yılında AT’ye üye olan 9 ülke
ulusal paralarının bulunduğu sepete bağlanmıştır.
APS’nin uygulamaya başlamasıyla birlikte ECU,
EUA’nın yerini almıştır. Ancak ECU’nun EUA’dan bir
farkı vardır. O da ECU’nun hesap birimi olmanın yanı
sıra ödeme birimi de olmasıdır. Bu özelliği ile ECU,
bir rezerv para durumundadır.
Ortak bir para birimine yani ECU’ya ihtiyaç
duyulmasının temel sebebi, Döviz kuru
belirsizliklerini, para yönetiminin maliyetini ve
mali tedbirler alma gereksinimini ortadan
kaldırabilmekti. Böyle durumlarda, yani uluslararası
alanda, belli bir taahhüt altına girildiği zaman,
gerek taleplerin gerekse yükümlülüklerin ifade
edilebileceği, gelecekte değerini daha iyi
koruyabilme özelliğine sahip bir değer biriminin
büyük faydaları vardır.
ECU, Topluluk üyesi ülkelerin ulusal paralarının
sabit miktarlarından meydana gelen bir sepete
dayanan resmi ve suni bir para birimidir. Sepet
içindeki paralara ilgili ülkelerin ekonomik
güçlerini yansıtacak oranlarda ağırlıklar
verilmiştir. Ulusal paraların ECU sepeti
içerisindeki miktarlarının ne olacağı, ilgili üye
ülkenin Topluluk milli geliri, dış ticareti
içerisindeki payı ve APS’nin finansal desteğindeki
payı gibi çeşitli ekonomik göstergelere göre
saptanmaktadır. ECU sepetinin birleşimi her beş
yılda bir veya bir paranın ağırlığı %25 ya da daha
fazla değiştiği zaman istek üzerine gözden
geçirilirdi. Son olaran Maastricht Antlaşması’nın
yürürlüğe girmesiyle sepetin içeriği dondurulmuştur.
ECU sepetinde yer alan paralar ve bunların değerleri
Tablo:1 ‘den izlenebilir.
Tablo 1 ECU'nun Bileşimi ve Değeri (08.10.1996)
Ulusal Paralar |
Sepet içindeki ağırlığı |
Dolar Paritesi |
Dolar Değeri |
Alman Markı |
0.6242 |
1.5255 |
0.409177319 |
Fransız Frangı |
1.332 |
5.1585 |
0.258214597 |
İngiliz Sterlini |
0.08784 |
1.562 |
0.13720608 |
İtalyan Lirası |
151.8 |
1.7121 |
0.128380352 |
Hollanda Florini |
0.2198 |
31.42 |
0.105068831 |
Belçika Frangı |
3.301 |
1517.15 |
0.100056026 |
Lüksemburg Frangı |
0.130 |
128.35 |
0.053642384 |
İspanyol Pasetası |
6.885 |
5.845 |
0.033806672 |
Danimarka Kronu |
0.1976 |
1.6045 |
0.13721684 |
İrlanda Poundu |
0.008552 |
154.3 |
0.00927868 |
Yunan Drahmisi |
1.440 |
239.79 |
0.006005255 |
Portekiz Escudosu |
1.393 |
31.42 |
0.004137821 |
ECU / USD Paritesi = 1,258444889
Kaynak:
Özgür Tonus, Avrupa Birliği’nde Ekonomik ve
Parasal Birlik ve Türkiye, İstanbul Kalkınma
Vakfı, Yayın No:163, İstanbul Ekim 2000
ECU; APS’ye dâhil ülkelerin, Merkez Bankaları’nın
altın ve Dolar rezervlerinin %20’sini APİF’e
yatırmaları karşılığında, APİF tarafından yaratılır.
Fon devredilen rezervlerin karşılığı olan ECU
tutarını, ilgili ülkelerin Merkez Bankaları’nın
hesaplarına kaydeder
ECU’nun kullanım alanları resmi kurumları ve özel
sektörü kapsamaktadır. Öncelikli olarak Avrupa resmi
kurumlarınca (Merkez Bankalarınca) kullanılmış daha
sonra özel sektöre yansımıştır. Resmi kullanım
alanları: Avrupa Topluluğu Bütçesi, Avrupa Topluluğu
İstatistik Bürosu, Gümrük Vergileri, Topluluğun
Vermekte Olduğu Para Cezaları, Krediler ile Yapmakta
Olduğu Bağışlar, Ortak Tarım Politikası, Avrupa
Yatırım Bankası, Avrupa Kalkınma Fonu ve Posta
Pulları olarak sayılabilir. Özel sektördeki kullanım
alanlarına ise ECU cinsinden vadeli ve vadesiz
mevduat hesapları, ECU cinsinden yapılan finansal
yardım ve sübvansiyonları dâhil edebiliriz. Özel
sektör kullanım alanlarını gruplandıracak olursak;
para piyasasında, tahvil piyasasında ve ticari
piyasada kullanıldığını söyleyebiliriz. ECU
cinsinden tahvil ve hisse senetleri çıkarılmış, hem
spot döviz piyasasında hem futures ve options
piyasalarında ECU cinsinden aktif kıymetler alınıp
satılmaya başlanmıştır. Bir kâğıt para veya madeni
para cinsinden fiziksel bir varlığı bulunmayan ECU,
yaygın bir kullanım alanı bulmuştur.
ECU’nun dört temel işlevi bulunmaktadır:
1. Avrupa Topluluğu’nun para otoriteleri arasında
ödeme aracı olarak kullanılmaktadır. Üye ülkelerin
parasal yetkilileri arasındaki borçlu ve alacaklı
hesaplar ECU cinsinden hesaplanmaktadır.
2. Avrupa Para Sistemi'ndeki kredi mekanizmasının
temel hesap birimidir. Kredi mekanizması
çerçevesinde üye ülkelere çok kısa, kısa ve orta
vadeli olmak üzere üç çeşit kredi verilmektedir.
Avrupa Parasal İşbirliği Fonu'nda kısa vadeli destek
ve orta vadeli mali yardım mekanizmalarında hesap
birimi olarak altının yerini ECU almıştır.
3. ECU, döviz kuru mekanizmasının temel ölçüsüdür.
Döviz kuru mekanizmasında yer alan her bir üye ülke
parası için ECU cinsinden merkezi bir kur
saptanmaktadır. Bu merkezi kurlar esas alınarak
çapraz kurların alt ve üst sınırları tespit
edilmektedir.
4. ECU, ulusal paraların döviz kurlarında meydana
gelecek sapmalar için gösterge görevini yerine
getirmektedir.
|