Avrupa Bütünleşme Hareketi ve Maastricht

Anahtar Kelimeler; Maastricht Kriterleri, Avrupa Birliği, Avrupa Birliği İlişkileri, AB Ülkeleri

     1948 yılında" Avrupa Hareketi" adıyla başlatılan Avrupa'da Kültürel, siyasal ve ekonomik bütünleşme ha­reketi 7 Şubat 1992 tarihinde Maastricht'te yapılan bir anlaşma ile noktalandı. Bu anlaşma ile eğitim, kültür, sağlık, çevre gibi konularda önemli adımlar atılmıştır. Ancak, en önemlisi ekonomik konularda varıhm anı aş­malardır. Bu anlaşmaya göre; tek para ve tek merkez bankası uygulamasına geçilecektir. Bunu sağlamak için bazı ekonomik hedefler belirlenmiştir. Bu hedeflerin bazıları şöyledir:

- Herhangi bir üyenin on iki aylık enflasyon ortala­ması en iyi performans gösteren üç üyenin düzeylerinin en fazla % 1,5 üzerinde olabilecektir. Bunun anlamı, enflasyon oranları her halükarda % 10'un altında ve %5 'in civarında olmalıdır.

- Herhangi bir üyenin uzun vadeli faiz hadleri on iki aylık dönem itibariyle en iyi performans gösteren üç üyenin  faiz ortalamasının en fazla %2 üzerinde olabilecektir. 

     - Bütçe açıkları gayri safi milli hasılanın (GSMH) % 3'ünü, kamu borçları ise % 60'ını aşmayacaktır.

     - Son iki yıl itibariyle üye ülkeler paralarını birbirle­rine karşı devalüe edemeyeceklerdir. 

Bu hükümlere uyulmaması halinde üçte iki çoğun­lukla karar alınarak; para cezası, Avrupa Para Bankasıkredilerinin kesilmesi gibi cezalar uygulanabilecektir.

Üye ülkeler bu hedeflere aşamalı olarak varacaklar­dır. Ilk aşama, 1 Temmuz 1991 tarihidir. Bu aşamada, kur mekanizmaları gözden geçirilmiş ve ekonomik iş­birliği arttırılmıştır. İkinci aşamaya 1 Ocak 1994 tari­hinde geçilecekti. Bu aşamada, Merkez Bankalarının bağımsız hale gelmeleri sağlanacak ve Merkez Bankası Başkanlarının üye olduğu Avrupa Para Enstitüsü (APE) kurulacaktır. Tam bir parasal birlik üçüncü aşamada 1 Ocak1997'de gerçekleştirilmiş olacaktır. 

     Maastricht'te ekonomik kararlar dışında alınan bazı önemli kararlar da şunlardır:

     - Batı Avrupa Birliği (BAB) Avrupa topluluğunun savunma kanadı haline getirilecektir.

     - İngiltere dışında kalan on bir Avrupa topluluğu ül­kesi ortak bir sosyal mevzuat uygulayacaktır.

- Dış politika konusunda oybirliği ile alınan kararlar topluluğun kararları olacaktır. Bazı hallerde çoğunluk­la karar alınabilecektir.

     - Avrupa parlamentosunun yetkileri genişletilmiştir.