Başaracağız... 

Mesut Yılmaz 

2000'e 5 kala Türkiye'nin gerek toplum, gerek devlet olarak manzarasına bir bakalım : önümüzdeki, Cumhuriyet tarihimizin en kaygı verici tablosudur. 

Küresel planda genel bir ekonomik ge­nişleme yaşanırken ulusal ekonomisi küçü­len; 500 günde % 10'lara indirileceği vaadedi-len enflasyon oranı % 150'yi aşmış; gelir dağı­lımındaki dengesizlikler vahim boyutlara ulaş­mış, korkunç bir iç ve dış borç yükü altında bunalan; idari yapısı, adalet mekanizması, eğitim ve sağlık sistemleri artık milletle devletin arasını açacak kadar çağdaş toplumsal ihti­yaçlara cevap verebilmekten uzak kalan bir Türkiye... 

İnsanların büyük çoğunluğu çaresizlik duygusu içinde kıvranan; yüzyılların sınavla­rından çelikleşerek çıkmış zengin toplumsal doku etnik, mezhep, düşünce/inanç ve hatta spor klubü taraftarlığı eksenlerinde alev alma­ya müsait hale getirilmiş bir Türkiye...

Bünyesinin içine düşürüldüğü bu takat­sizliğin tarih bilincinden yoksun bir hükü­metin dirayetsizliğiyle birleşmesinin kaçınıl­maz sonucu olarak -dış politikada mucizelere hiç yer olmadığı için- uluslararası platformlar­da (en son Gümrük Birliği anlaşmasında yaşa­dığımız gibi) elde edebileceklerinin en azıyla yetinmek zorunda bırakılan; küresel planda yaşanan derin tarih depreminin son yıllarda önüne açtığı ufukları değerlendirebilmek bir yana, çevresinde yoğunlaşan uluslararası çal­kantıların, yeni oluşumların edilgen bir seyir­cisi durumuna düşürülen Türkiye...

Bunları haketmemiştik. 

Övünülecek bir toplumsal barış or­tamında idrak ettiğimiz 1991 genel seçimle­rinden çıkan DYP-SHP koalisyon hükü­metinin ortakları, ne seçim kampanyaları sıra­sında, ne daha sonra ülke yönetimini devral­dıklarında, Türkiye'ye böylesine tehlikeli bir derbederlik; insanlarımıza böylesine bir ezik­lik, böylesine bir kandırılmıştık, böylesine bir kaderine terkedilmişlik duygusu ve bunların doğal olarak beraberlerinde getirdiği elim ekonomik ve toplumsal sonuçları vaadetme-. mislerdi. 

Gemi karaya oturduğunda kaptan, or­du savaş kaybettiğinde komutan hesap verir.

Hiç kuşkusuz, Türkiye'nin içine düşü­rüldüğü ekonomik perişanlığın, toplumsal ya­pımızda gözlemlenen çok boyutlu çözülme ve kutuplaşma istidadının sorumlusu "açız!" diye, "adalet!" diye, "insaf!" diye sokaklara dökülen insanlarımız; çoğulcu demokrasimize, laik devlet düzenimize, ulusal barışımıza ve kişi hak ve özgürlüklerine karşı kurulan çok mih-raklı tuzaklara düşebilecek hale gelmiş olan her kesimden insanlarımız değildir.

Türkiye'nin bugün yüzyüze bulunduğu ağır sorunların temelindeki talihsizlik, yapa­mayacaklarını vaadeden, vaadettiklerinin hiç­birini yapamayan; ufuksuz ve hedefsiz, fikir ve icra bütünlüğünden, iç uyumdan yoksun derme-çatma bir siyasi heyetin ülkemizin ida­resini, milletimizin kaderini yıllardır elinde tu­tuyor olmasıdır.

Üçbuçuk yıldır işgal ettiği yetki mevki­inde milletimizin hiçbir -altını çizerek tekrar ediyorum- hiçbir sorununu hafifletmemiş; ül­kenin bütün göstergelerinin "olumsuz"a yö­nelmesinin ya seyircisi, ya sorumlusu olmuş bu hükümetin demokratik meşruiyeti tartışmalıdır... Hükümet etme görev ve yetkisi uh­denizde olacak; zamanla herşey daha kötüye gidecek ve siz, buna rağmen, orada kalmakta ısrar edeceksiniz... Demokrasi dünyanın hiçbir yerinde bu şekilde yorumlanmaya müsait de­ğildir. Çok ağır bir bedel ödeyerek görüyoruz ki, demokrasinin bu kadar pişkinliği, bu kadar hoyratlığı çok uzun süre kaldırabileceği varsa-yılamaz.

Gerçeklerimizle yüzyüze gelmek; kula­ğa hiç hoş gelmese de, gerçekleri telaffuz et­mek zorundayız ; Siyaseti hayal ticaretiyle ka­rıştıran, Devlet'in "aile şirketi" gibi yönetile-meyeceğini bir türlü algılayamayan, demokra­siyi Meclis aritmetiğinden ibaret zanneden se­çilmemiş Başbakan Çiller'in belirli güç odakla­rıyla kapalı kapılar ardında oluşturulan çıkar ortaklığıyla sürdürdüğü iktidar inadı bugün ulusça karşı karşıya bulunduğumuz en büyük provokasyondur. 

O nedenledir ki, tarihimizin, toplumu­muzun kollektif aklının sınandığı çok kritik bir döneminden geçiyoruz. Önümüzdeki yolu ay­dınlatmasını kendi gitmiş, hırsı kalmış bir hü­kümetin makyaj tazelemesinden bekleyemeyiz. Türkiye'yi feraha 60 milyon insanımızın DYP-SHP iktidannın milletimize ve devletimi­ze ettiği ihanetin, kendisine tevdi olunan ema­nete ettiği hıyanetin hesabını sorma bilinciyle gideceği seçim sandığı çıkaracaktır. Toplumu­muzun o güne kadar ihtiyacı olan sabır, sağ­duyu ve metanettir.

Büyük milletler tarihlerinin karanlık dönemlerini mutlaka aşarlar. Biz de başara­cağız. Milletimizin kendisine gösterdiği güve­ne ilk hizmet döneminde çağ açan eserlerle karşılık veren Anavatan Partisi, hata ve eksik­liklerinden aldığı derslerle; çağdaş fikriyatı, inançlı ve deneyimli kadrolarıyla Türkiye'nin bu medeni azmine öncülük etmeye hazırdır. 

Ekonomik zenginliğe kavuşmuş, bu zenginliği adilce paylaşan, demokrasinin tüm kurum ve kurallarıyla işlediği çağdaş bir top­lum ile temel hak ve hürriyetlere tam duyarlı, düşünce ve inanç özgürlüğüne saygılı bir ya­pı; gelişmiş dünyayla bütünleşmiş, ekonomik gücü ve siyasi saygınlığı ile bölgesinde barış ve huzuru sağlamış bir Türkiye, Anavatan Par-tisi'nin Türk Milletine taahhüdüdür.