Bilgi Çağı ve Türkiye: Durum, Sorunlar 

Bilgi Toplumu ve Türkiye ya da Jakobenizmin Önlenemez Yıkılışı 

Abdullah Gül 

Bilgi Çağı Nedir 

Dünya artık bilgi toplumunu yaşamaya başladı. 1984 sonrası dönemde iletişim tekno­lojileri gelişti. 1990'larda Internet, hemen sonra "Word Wide Web" (www) yani Dünya Ça-pında Ağ ortaya çiktı. Nihayet "Enformasyon Süper Otoyolu" dünyayı çevreledi. Siberûzay (cyberspace)da, Siberküllür (cyberculture) or-tamında, siber okulların, sanal üniversitelerin (virtual university), sanal kentlerin bulunduğu bir dünyada yaşamaya başladık. "Netdaş"lık vatandaşlığın önüne geçiyor. Biyoteknolojide yapılan devrim "gen transplantasyonuma uza­nırken, bir maddenin atomlarına ayrılarak bir yerden bir yere transferi (yani ışınlanması) ger­çekleştirildi. Globalleşmeyi (küreselleşme) tam hazmetmeden hem küresel hem yerel te­sirlerin güçlenmesi bizi "Glocal"e ulaştırdı (Global + Local). 

Internet, kişiyi devlete karşı bağımsızlaştırarak ulus-devlet'in kapısını zorlamaya başladı. Yeni enformasyon teknolojileri, insa­nın değer kazandığı demokrat bir toplumun temelini hazırlıyor. Sınırları yıkan Internet, Dünya Köyü'nün yeni vatandaşlarını siber-kültür'ünde kaynaştırırken "Sanal Gerçeklik" hükmünü icra ediyor ve Türkiye'deki "ünifor­malı demokrasi"nin ne denli "irticacı" ve çağdı­şı olduğu tüm korkunçluğuyla bilgi çağında "internet sörfü" yapanların gözlerine çarpıyor. (neden bilgi çağı) 

"Multimedia" (çokluçağırım), çoklu kül­tür ortamında, siberuzayda yaşayarak, yorul­duğunda "Internet Cafe"de "beyin fırtınası" brain storming) ile dinlenenlere tektip eği­timi, başörtüsü ve saç-sakal yasağını anlatabil­mek mümkün müdür? "Silikon Vadisi"nin çok renkliliği ve çok sesliliği içinde bizim köyün haki rengi ve borazan sesleri gözleri bozmaya­cak, kulakları tırmalamayacak mıdır? 

"Internet gezginleri", sansürsüz, dene­timsiz ve her türlü ambargodan uzak bir geze­gende 150 milyon internet kullanıcısına anında ulaşırken, jakoben yasakçılar kapalı ekonomi­lerin tekelci-kartelci patronlarıyla birlikte bi, daha asla kuramayacaklar hegemonyanın son demlerini yaşamaktalar. "Entellektüel Sermaye"nin bütün üretim faktörlerini geride bıraktı­ğı siberekonomiden, küresel finans akışı, Hobbs'un "leviathan"ını ulus-devlet'in sanal sı­nırlarında klasik fonksiyonları ile başbaşa bıra­kacak. Ve "derin devlef'ler internet www'inde arındırılarak şeffaflaşacaklar. 

Türkiye mi? Ya "onuncu yıl marşı" söy­leyerek "irtica" ile mücadeleye devam edecek, "batılı" çalışma grupları ve çağdaş yaşam der­nekleri ile "çağdaşlık" uğruna bilgi çağının dı­şında kalarak siberuzayın küresel köyündeki müzede pirimitif bir yaşamın numunesi olarak siberokullarda "eğitim malzemesi" yapılacak ya da bilgi toplumunun özgür ve onurlu bir üyesi olarak bilgi çağına katılacaktır. 

Ben ikinci ihtimale inanıyoaım. Esasen, treni çoktan kaçıran dar kafalı dayatmacıların inanılmaz baskılan devam ederken, Türki­ye'de genç neslin büyük kısmı bilgi toplumu­nun koridorlarını arşınlamaya başladı bile... Bürokratik egemenliğin kaba kuvvete dayanan vesayeti de, kartel medyasının beyin yıkayan (brain washing) yönlendirmeleri de, bilgi top­lumuna adımını atmış gerçek aydınların özgür düşünmesini engelleyemiyor. Artık "ağabey" gözetleyemiyor'²', sekiz yaşındaki çocuklar ta­rafından gözetlenerek "elektronik cafe"lerde neşeyle tartışılıyor. "Ağabey"lerin değil, siber-kardeşlerin dediği oluyor. Jakobenizm sorgu­lanıyor, kalıplar çatlatılıyor ve zincirler kırılı­yor... Türkiye, safrasını atarak bilgi çağına doğ­ru süratle ilerliyor.