Robert Malthus 1800’lü yıllarda “Nüfüs Artış Teorisi” adı altında bir teori ortaya atmış ancak o dönemin popüler teorisinin zamanla gerçeği yansıtmadığına kanaat getirilmiştir. Bu teoriye göre insanın iki temel güdüsü vardır. Bunlardan ilki yemek diğeri ise üremektir. Malthus’a göre gıda üretimi aritmetik olarak artmaktayken, insanların çoğalması ise geometrik olarak gerçekleşmekte ve bundan dolayı bir süre sonra gıda ihtiyacı karşılanamaz hal alacaktır. Tüm bu karamsar ve tutarlı varsayımlara rağmen Malthus’un kehanetinin gerçekleşmemesinin gerekçesi hesaplarına katmadığı teknolojinin gelişmesiyle beraber tarımsal üretim verimliliğinin hızla artmış olması ve nüfus artışının gerçekleşebileceği bir ortam hazırlanmasıdır.

Tarım sektörü son 80 yıldaki gelişimini büyük ölçüde tarımda makineleşmeye, gübrelemeye, sulamaya ve ilaçlamaya borçludur. Tüm bu faaliyetler sonucunda üretim alanlarının tamamı işlenir hale gelmiş, üretim maksimuma ulaşmış, kullanıma müsait olmayan araziler tarıma açılmıştır. Tarımda mekanizasyon üretim artışı için tüm bu avantajları sağlasa da diğer taraftan atmosferik gaz seviyesinin bozulmasına neden olmuştur. Günümüzde tarımsal üretim iklim değişikliğinin yaklaşık olarak %14’ünden sorumludur.

Tarımsal faaliyetlerden kaynaklanan sera gazlarının üretiminin %48’lik kısmı toprağın işlenmesi sırasında toprakta birikmiş olan gazların ortaya çıkmasıyla oluşur. Bu oranı, %32 ile hayvanların beslenmesi sırasında ortaya çıkan metan gazı izlemektedir. Dünya genelinde çiftlik hayvanları olarak beslenen koyun, keçi, sığır gibi hayvanlar en çok metan gazı salan hayvanlardır. Hayvancılık sektörü metan gazı salınımını iki yoldan gerçekleştirmektedir. Bunlardan ilki, hayvanların geviş getirmesi sırasında mikro organizmaların karbonhidratları parçalaması sonucu ortaya çıkan metan gazıdır. İkinci yol ise hayvan gübrelerinin oksijensiz ortamlarda bırakılması sonucu ortaya çıkan metan gazı emisyonudur.