İşgücü Piyasası Bilgileri 

İşgücü piyasası bilgileri, insan kaynaklarının yaratılması ve kullanılması ile ilgili karar süreçlerinde büyük bir öneme sahiptir. Ulusal işgücü ve istihdam politikalarının oluşturulmasında, uygulanmasında ve değerlendirilmesinde işgücü piyasası bilgileri vazgeçilmez bir yol oynar ve herhangi bir işgücü piyasası bilgi programı, tüm sektörlerde ve ekonominin tüm alanlarında işgücü arz ve talebinin uzun vadede tam bir profilini ortaya koymak zorundadır. (Ergün, 1999: 1) 

Ekonomik politika izlemenin ilk koşulu, ekonomik gidiş hakkında tahminler ve çözümlemeler yapmaktır. Böylece içinde bulunulan durum ve gelişme yönleri tespit edilince, buna karşı ne gibi önlem alınabileceğini belirlemek de olanaklı olur. Diğer yandan ekonomik hayatın gidişi hakkında doğru tahminlerde bulunmak son derece güçtür. Bunun bir nedeni istatistik bilgilerinin yetersizliğidir. Bu yetersizlik yalnız bilgilerin tamlığı ve sağlığı bakımından değil fakat aynı zamanda, zamanında elde edilmesi bakımından da söz konusudur. Gerçekten özellikle az gelişmiş ülkelerde, istatistik bilgiler ekonomik gidiş hakkında doğru bir teşhis ve tahmin yapmaya olanak vermeyecek kadar eksik ve sağlıksız olduktan başka, politika uygulayıcılarından çok ekonomi tarihçilerinin işlerine yarayacak kadar geç elde edilmektedir. Bu sonuncu nokta önemlidir. Çünkü önlemler zamanında alındıkları takdirde daha etkili olurlar. Ekonomik gidiş hakkında isabetli tahminlerde bulunmak güçlüğünün diğer nedeni ekonomik hayatın karmaşık oluşudur. Gerçekten ekonomik hayat sayısız olayların etkisi altındadır. (Aren, 1992: 215-216) 

İşgücünün niteliklerinin yükseltilmesi ve eğitimin ekonomik etkinliğinin artırılabilmesi için işgücüne yönelik talebin rasyonel bir biçimde bilinmesi ve ölçülmesi gerekmektedir. İş yaşamının ihtiyaç duyduğu işgücünün niteliği ve niceliği tam, gerçekçi ve güvenilir biçimde tespit edilememesi nedeniyle, eğitim arzı da tahminlere göre yapılmaktadır. Bir yandan mezun olan gençler eğitim aldıkları alanlarda istihdam imkânı bulamazken öte yandan bazı alanlarda kalifiye işgücü ihtiyacı bulunmaktadır. Bu durum, eğitim arzı ile işgücü talebi arasındaki uyumsuzluğun doğal sonucudur. Eğitim ve öğretim programları geliştirmenin temelini iş piyasası araştırmalarının sonuçları oluşturmalıdır. Öncelikle meslek standartları belirlenmeli, mesleki eğitim standartları ve mesleki eğitim program geliştirme çalışmaları bu temel üzerinde yükselmelidir. İşgücü piyasasınca kabul edilen mesleki yeterliliklerin belirlenmesi, aynı zamanda eğitim standartlarının belirlenmesini ve buna uygun eğitim verilmesini de beraberinde getirecektir. Böylece eğitim ile istihdam arasında sağlıklı yapı oluşturmak mümkün olacaktır. (Kılıç, 2006: 1) 

Sanayileşmiş ülkelerde Çalışma Bakanlıkları, işgücü ve istihdam politikalarının oluşturulması ve uygulanmasında önemli sorumluluklara sahiptir. Bu ülkelerde, kapsamlı işgücü bilgi sistemlerinin insan kaynaklarının geliştirilmesi ve değerlendirilmesine ilişkin karar süreçleri için gerekli bir temel olduğu yaygın bir şekilde kabul edilmektedir. Bu nedenle bu ülkelerde işgücü piyasası bilgilerinin etkin bir şekilde kullanılması ve kapasitesinin artırılması amacıyla büyük miktarlarda harcamalar yapılmakta ve işgücü arz ve talebiyle ilgili tüm bilgileri işgücü servisleri aracılığıyla elde edilmektedir. Bu bilgiler ülkede hangi alanlarda istihdam fazlası olduğunu veya hangi alanlarda istihdam açığı olduğunun sağlıklı biçimde ortaya konmasında kullanılmaktadır. Bu profilin ortaya konması, yeni yatırımların hangi alanlarda yapılmasının uygun olacağına karar vermede ve eğitim politikalarının yönlendirilmesinde büyük önem taşımaktadır. (Ergün, 1999:1) 

İşgücü piyasasındaki mevcut durumu izlemek, değişimleri takip etmek ve bunların işgücü ihtiyacı üzerindeki etkilerini ortaya koymak amacıyla İş-Kur tarafından işgücü piyasası ihtiyaç analizine yönelik İşgücü Piyasası Araştırması yapılmıştır. İşgücü Piyasası Araştırması, işverenlerin günümüzde ve önümüzdeki dönemlerde hangi sektörlerde, hangi mesleklerde, ne kadar elemana ihtiyaç duyduğunun ve hangi mesleklerde eleman temininde güçlük çektiklerinin tespit edilmesine yardımcı olacaktır. Bunun yanı sıra, bu anketin sonuçlarının, aktif işgücü programlarının ekonominin ihtiyaçlarına göre uygulanmasına katkı sağlaması beklenmektedir.

İşsizlik oranını artıran diğer faktörlerin başında emek piyasasındaki enformasyon eksikliği, kayıt dışı çalışma ve işgücünün gerekli niteliklere yeterince sahip olmaması gelmektedir. Enformasyon eksikliği yüzünden emek arz ve talebi kısa sürede buluşamamakta, iş arama süresi uzamakta, işverenler eksik istihdam veya nitelikleri işe uygun olmayan işçilerle çalışmak zorunda kalabilmektedir. Nitelikleri işe uygun olmayan işçilerin istihdamı verimsizlik, rekabet gücünün ve yeni yatırımların azalması yoluyla tekrar işsizliğe yol açabilmektedir. (Demir ve Bakırcı, 2005: 3)

Gündoğan’a göre, Türkiye’de işsizliğin çeşitli türlerinin bir arada olması, bazı işsizlik türlerinin ölçülmesinde karşılaşılan zorluklar ve verilerin yetersiz olması işsizliğin gerçek boyutlarının saptanmasını zorlaştırmaktadır. Ülkemizde işsizlikle ilgili verileri TÜİK, DPT ve Türkiye İş Kurumu toplamaktadır. Ancak bu kurumların ortaya koyduğu işsiz sayıları birbirinden farklıdır. Bu farklılığın temel nedeni kurumların yapmış oldukları işsizlik tanımlarının farklı olmasıdır. (Aktaran: Güven vd., 2007: 112)