Paravan ve Hayali Şirketlerin Kurulması 

Bunlar, herhangi bir ticaret veya üretim faaliyetinde bulunmayan şirketlerdir. 

Genellikle fonlar bir vergi cennetine ulaşır ulaşmaz, hayali ya da pa­ravan bir şirket adına yatırılırlar. 

Paravan şirketlerin kullanılmasındaki esas amaç, ayırma aşamasında fon transferlerinin bu şirketler üzerinden geçirilmesi suretiyle, inceleme anında iz sürmeyi zorlaştırmaktır. Sır saklama yükümlülükleri gereği, ortaklarının bile öğrenilmesi mümkün olmayan bu şirketleri, vergi cennet­lerinde vergi politikaları gereği kurulan şirketlerden ayırt etmek güçtür. 

Paravan şirket ( shell Companie) ya da hayali şirket terimleri bazen aynı anlamda kullanılırlar; bununla beraber, bir hayali şirketin fonları içine almak ve gerçek kaynak ya da niteliğini gizlemek dışında fonksiyonu yoktur. Paravan şirket ise, fonları aklayan kişinin yasadışı faaliyetlerini perdelemek için gerçekten yasal faaliyetlere girişebilir. Bunun için çoğun­da, vergi cennetleri vatandaşlarının iştiraki gereklidir. Bu paravan ya da hayali şirketler, yine bazı bankalar ya da sigorta şirketleri olabilir. Karapara aklama işi yapanlar, ekseriya bu tipten birçok şirkete sahiptir­ler. Bu şirketleri, izleri daha fazla karmaşık duruma getirmek için fonları birinden diğerine aktarmakta kullanırlar. 

Bunun da, iki yolu bulunmaktadır. Birinci yol, paravan şirketi çok kârlı bir işletme gibi göstermek. Bu durumda, hiç var olmayan ama, kağıt üzerinde gözüken kârın yerine, kasaya karapara konur. Bu para vergilen­dirilir ve doğal olarak yasallaşır. İkinci yol da, paravan şirketin kâr oranı düşük ya da yüksek bir çok şirketi, taşınmazı ya da değerli kağıdı satın alması.  

Bilinçli spekülasyonlarla, kağıt üzerinde alım satımlarla, yatırım­lar değerlenmiş gözükmekte ve karapara yine aklanmaktadır. 

İspanya'da bir davada, suç örgütü karapara aklama ve vergi kaçırma amaçlarıyla, yalnız idarî evrakları çoğaltma ve ticari bir faaliyeti ispatlama gayesiyle 500 şirketi içeren küçük bir imparatorluk kurmuştu.

Ülkemizdeki bir karapara aklama soruşturmasında ise, sanıkların sa­hip oldukları asıl ticari faaliyeti yürüten 4 şirketin dışında 350 paravan şirket kurdukları tespit edilmiştir. 

Çoğu durumda, karapara aklayıcı, fonları sürekli vergi cennetinde bı­rakmaz. Normal olarak kullanılan metot, hızlı, güvenilir ve soruşturmacı­lar tarafından açığa çıkarılması zor olması nedeniyle, fonları telgraf yoluy­la göndermekten ibarettir. Fonların kaynağını gizlemek için sahte belgeler düzenlenir, naylon faturalar kesilir. 

Yine, fonların bazı hayali ya da paravan şirketlerin lehine gönderildi­ği veya bir taşınmaz işlemi üzerinde gerçekleşen en yüksek değer olduğu iddia edilebilir ya da bir sigorta şirketi tarafından düzenlenen kaza düzen­lenmesinin söz konusu olduğu ifade edilebilir. Paravan şirket, paranın gerçek sahipleri hesabına mal satın alabilir. Kullanılan metotlara göre, gerçekleşen kârlar üzerinde bir vergi ödemek mecburiyetinde kalınabilir, ama, karapara aklayıcılar, zaten temiz paraya ilişkin vergileri ödemeye kendilerini hazırlamışlardır. 

Karayib adaları gibi bazı adalarda, uluslararası büyük bankaların şu­belerinin yamsıra adı duyulmamış yüzlerce yabancı bankanın şubesi mev­cuttur. Bunların tek işleri, para transferi yapmaktır. Bu tür adalarda ve bazı ülkelerde, paravan şirket kurmak için bir kaç yüz dolar yeterli olmak­tadır. 

Hatta, bu işi yapan şirketler Financial Times gibi saygın ekonomi ga­zetelerine ya da The Economist gibi haftalık ekonomi dergilerine, küçük ilanlar da vermektedir. 

Örnek olarak; FATF'ın karapara aklama tipolojileri arasında yer ver­diği bir olayda, bir uyuşturucu kaçakçısı, uyuşturucu kaçakçılığından elde ettiği geliri, bir bölümü nakit, geriye kalanı da ipotek karşılığında olmak üzere, bir gayri menkul alımında kullanmış, daha sonra bu gayri menkulü kontrolü altındaki bir paravan şirkete nominal değerde satmıştır. Şirket, söz konusu gayrimenkulu, iyi niyetli üçüncü kişilere gerçek alış fiyatı üze­rinden satmıştır. Böylece uyuşturucu kaçakçısı, suçtan elde ettiği gelirleri bir paravan şirkete saklamış ve gayrimenkulun alımında kullandığı para­ların gerçek kaynağını gizlemeye çalışmıştır.