Serbest Bölgeler ve İktisadi Etkileri
Serbest Bölge Nedir
bir ülkenin sınırları içinde, fakat gümrük sınırları dışında kalan
her türlü ticari ve sınai faaliyetlerin yoğunlaştığı
bölgelerdir. Serbest bölge kapsamına Serbest
Ticaret Bölgeleri (STB), Serbest Üretim Bölgeleri (SÜB),
serbest limanlar, serbest makine parkları ve
serbest turizm bölgelerine girer. Fakat bunların en
yaygın olanı STB ve SÜB'lerdir. Kaçakçılığı önlemek
için bu bölgelerin etrafı duvar ve dikenli tel
örgülerle çevrilir, geceleri ise bölge etrafında
ışıklı tarama ve devriye kontrol tertibatı alınır.
STB'lerde
genellikle transit taşımacılığı, transit ticaret, depolama,
dağıtım, tamir-bakım, yeniden ambalajlama, hazır
giyim üretimi gibi faaliyet alanlarına ilaveten,
bankacılık ve sigortacılık işlemleri de yürütülür.
SÜB'lerde ise çeşitli makineler, elektronik aletler,
tıbbi cihazlar gibi sermaye ve teknoloji yoğun ve
ihracata dönük üretim faaliyetleri yer alır. Ancak,
bir çok ülkedeki STB ve SÜB'lerdeki faaliyet
alanları iç içe geçtiği için son yıllarda bu
bölgeler daha çok SÜB'ler diye anılmaktadır.
Serbest bölgeler önce 1960 başlarında Uzakdoğu ülkelerinde ortaya
çıkmış ve 1970'lerden itibaren de diğer ülkelerde
hızla kurulmağa başlanmıştır. Bugün bunların sayısı
450'ye yaklaşmış ve bu sayının yaklaşık 100 tanesi
gelişmiş ülkelerdedir. Mesela, 1986 yılında bile 46
ülkede faaliyette bulunan SÜB sayısı Afrika
ülkelerindeki 25'e, Asya ve Pasifik ülkelerinde
95'e, Latin Amerika ülkelerinde 56'ya ulaşmış ve bu
bölgelerde çalışanların sayısı 1970'de 50.000'den
1986'da 1.3 milyona ulaşmıştır. Bu 1.3 milyonluk
istihdamın %60.6'sı (788 bin) Asya ülkelerinde,
%29.3'ü (381 bin) Latin Amerika ülkelerinde, %10'u
da Afrika ülkelerindeki SÜB'lerde çalışmaktadır.
SB'lerin Faydalan ve Sakıncaları:
Aşağıda belirtilen faydaların gerçekleştirilmesi
ümidiyle, gelişmekte olan ülkelerdeki SB sayısı
giderek artmaktadır. Bu faydalar: a) İstihdamı
artırmak ve/veya işsizliği azaltmak, b) İhracat
kalemlerinde mal çeşidini artırmak ve sanayi mallan
ihracatını teşvik etmek, c) Döviz gelirlerini
artırmak, d) Yabancı sermaye ve teknoloji çekmeyi
daha cazip hale getirmek, e) İşçi ve yöneticilerin
bilgi, becerilerinin kalitesini artırmak şeklinde
özetlenebilir.
Çeşitli ülkelerdeki uygulamalar göstermiştir ki, SB'ierin en açık
şekilde ortaya çıkan faydalan istihdam sağlama
sahasındadır. Mesela, 1986 yılı itibariyle
SUB'lerde çalışanların sayısı Meksika'da 250 bin,
Singapur'da 217 bin, G. Kore'de 140 bin, Hong
Kong'da 89 bin. Malezya'da 82 bin, Tayvan'da 81 bin,
Brezilya'da 63 bin, Tunus'da 40 bin, Filipinlerde 39
bin, Mısır'da ise 25 bin idi. SUB'lerde çalışan
isçilerin her Ülkenin toplam imalât sanayii
istihdamındaki payı ise Singapur'da: %35, Meksika'da
%10, G. Kore'de %5.5, Brezilya'da %1.5, Filipinlerde
ise %1.2 düzeyinde idi.
Döviz girdileri ise her ülkenin milli istatistikleri içinde yer
almadığı ve ayrıca gösterilmediği ve diğer faydalar
da (gelirleri) dolaylı olarak sağlandığı için her
ülkedeki SB'ierin faydalarını açık bir şekilde ve
sayısal olarak ortaya çıkarmak şimdilik mümkün
değildir. Ancak, son yıllarda kabaca yapılan
tahminlerin ortaya çıkardığı neticelere göre en
başarılı SB'ler sadece Uzak Doğu ülkelerinde yer
alan SB'ierin bazılarıdır.
Serbest bölgelerin sakıncaları ve maliyeti ise,
her ülkenin bu bölgelerde faaliyet gösteren yerli
ve yabancı firmalara devlet bütçesinden sağlanan
mali, parasal ve diğer teşviklerle, bu bölgelerde
yol, su, liman, haberleşme gibi altyapı yatırımları
için yapılmış olan harcamalardır.
SB'ierin Başarısına Etki Eden Faktörler
SB'ierin başarı ve başarısızlığına etki eden birçok faktör vardır.
Bunlar; SB'nin yer aldığı ülke ve bu ülkenin
bulunduğu bölgedeki politik ve ekonomik
istikrardır. SB'nin kuruluş yeri ile bu bölge
içinde ve etrafındaki yol, haberleşme gibi alt
yapı hizmetlerinin çok ileri düzeyde olmasıdır.
SB'ierin yer aldığı ülke ile ilişkilerinde
formalitelerin asgari düzeyde olması ve bu
ilişkilerin tek elden yürütülmesi, o ülkedeki
vatandaşların yabancı sermayeyi hoşgörü ile
karşılamalarıdır. Diğer önemli husus da o ülkede ve
SB'deki ücret seviyesi ve işçilerin eğitim ve
vasıflılık (nitelik) düzeyleridir.
Demek ki, SB'lere yabancı sermayenin
çekilebilmesinde o ülkedeki düşük ücret seviyesi en
az önemli olan bir unsur haline gelmiştir.
Çünkü, günümüzde SB'ler nerede ise her gelişmekte
olan ülkede kurulmuş ve bu ülkeler arasındaki ücret
farkları da %50'yi aşmamaktadır.
Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde aynı işi
yapanın aldığı ücretler arasındaki fark 8-10 misli
olmasına rağmen. SB uygulamasındaki aşırı rekabet
ve gelişmekte olan ülkelerdeki ücret farklarının çok
küçük olması SB'lere yabancı firma ve sermayenin
cezbedilmesinde düşük ücretin etkisini asgari
düzeye indirmiştir.
Kaynak: Prof. Dr. Emin Çarıkcı
|