Bu durum Kamu Menkul Kıymetleri ve hisse senetlerinin değerinin düşmesine ve yabancı sermayenin Türkiye’den çıkışına neden olmuştur. TL’ye olan güvenin azalması para ikamesini hızlandırmıştır. Kasım krizinde yerli ve yabancı yatırımcılar ve bankalar aşırı miktarda döviz talep etmiştir. Merkez Bankası döviz rezervleri azalmış, döviz kuru üzerinde baskı oluşturmuştur. Olumsuz gelişmelerden tedirgin olan yabancı yatırımcının, döviz talebini daha da artırıp ülkeden çıkarması ile yine faizleri artırmış oldu. Ekonomideki olumsuz dalgalar sonucu yapılan her akım faizleri artırdıkça artırmıştır. Merkez Bankası yüzde 210 faizle piyasaya likidite sunmuştur. Likidite fonlaması ve döviz satışı sonucu Merkez Bankası kasasından 3.9 milyar TL ve 6 milyar dolar civarında para çıkışı olmuştur. Yüksek reel iç borçlanma faizleri bankacılık sisteminin fonksiyonunu bozarak kamu açıklarını finanse etmeye yöneltmiştir. 2000 krizi bir likidite krizidir. Kriz sonrasında sermaye girişlerinde kısmen canlanma olmuştur. Kasım krizi ve Şubat 2001 krizi başta kamu bankaları olmak üzere bankacılık sisteminin mali yapısında hasar oluşturmuş ve sistemin kırılganlığını artırmıştır.

Kasım 2000 ve Şubat 2001 krizlerinin Türkiye ekonomisine etkileri şunlar olmuştur.

- Üretimin düşüşü artan iflaslar ve rekabet gücünün zayıflaması.

- İşsizlik oranında artış.

- %9’u bulan ekonomik küçülme.

- IMF’den ek borçlanma sonucu borç yükünün artması.

- İç borç faizlerinin yükselmesi. 

Krizlerden sonra uygulamaya konulan Güçlü Ekonomiye Geçiş Programı ile finansal sistemin yeniden yapılandırılması amaçlanmıştır. 

2002 yılı başında IMF ile üç yıl sürecek 19. Stand-by anlaşması imzalamıştır. Anlaşmanın hedefleri arasında özel bankacılık sektörünün güçlendirilip, kamu bankalarının nihai olarak özelleştirilmeleri yoluyla yeniden yapılandırılmaları bulunmaktadır. 

2006 yılında Türkiye yine bankacılık sisteminin kriziyle karşılaşmış ve bu krizi başarıyla atlatmıştır. Bu durum daha güçlü aktifleştirme, azalan piyasa riski, daha güçlü likidite ve daha iyi kredi teminatı sistemiyle desteklenmiştir. Yaşanan son dalgalanmaya rağmen güçlü ekonomik büyümenin, düşük enflasyonun ve daha fazla siyasi istikrarın yararları, bankacılık sistemi için sağlam bir zemin yaratmıştır. 

Türk   bankacılık   sistemi   dış   borçları   nedeniyle   hala   yüksek   riskler içermektedir. 

Bankacılık kesimi ve özel sektörün yurtdışından borçlanmasıyla beraber Türkiye’nin 2007’de dış borcu 212 milyar dolar olmuştur. 2008 yılında 262 milyar dolar, 2009 yılında ise özel sektörün toplam dış borcu 190 milyar dolardır. 

Türkiye’nin sorunu özel sektörün dış borçlarından kaynaklanmaktadır. Son günlerde TL’deki değer kaybı özel sektörün kısa vadeli dış borçlarının ödenmesinde zorluk çıkarabilir.