KEYNES'İN TÜKETİM TEORİSİ VE YAŞAM BOYU HİPOTEZİ
Keynes toplam
tüketim harcamalarını psikoljik boyutta ele almıştır. Keynes
bireylerin gelirleri ile ilişkili olarak belirli harcama
alışkanlıkları edindiklerini yani gelirleri doğrultusunda
belirli bir hayat standartı oluşturduklarını öne sürmüştür. Bu
bağlamda Keynes bir temel psikolojik kanundan söz eder.Buna göre
kişiler, gelirleri arttıkça tüketimlerini arttırmakta ancak
tüketim artışları gelirartışının gerisinde kalmaktadır. Buna
göre kişiler gelirleri yükseldiği taktirde tüketimlerini hemen
artırmamakta bir süre bekledikten sonra tüketimlerinde bir
artışa gitmektedirler. Keynes’e göre kişiler gelirden yoksun
oldukları bir dönemde borçlanarak ya da tasarruflarını çözerek
asgari bir tüketimde bulunmaktadırlar. Bu tüketim harcamalarını
Keynes Otonom tüketim harcamaları olarak tanımlar.
Keynes’in tüketim teorisini şu şekilde ifade edebiliriz; C = a
+ c . Y yani
Toplam Tüketim
= Otonom Tüketim harc.+ Marjinal tüketim eğilimi x Cari
Kullanılabilir Gelir
YAŞAM BOYU
HİPOTEZİ
Bu ilkeye göre kişiler tüketim-tasarruf
kararlarını belirleme aşamasında sadece cari gelir düzeyini
değil aynı zamanda ve hatta ağırlıklı olarak yaşamları boyunca
elde etmeyi umdukları gelirleri de gözönüne almaktadırlar.
Yaklaşımın çıkış noktasında kişilerin değişen bir tüketim kalıbı
yerine istikrarlı bir tüketim kalıbını tercih ettikleri
yönündeki gözlemler bulunmaktadır. Buna göre kişinin eline geçen
arızi nitelikte bir gelir buguünkü tüketimi patlatmakayacak,
yaşam boyu tüketimi artıracak şekilde ileriki yıllara
bölüştürülecektir. Örenğin 100milyar TL’lık bir arızi gelir
50yıl yaşayacağını tahmin eden bir kişinin cari tüketimini
yıllık sadece 2 milyar TL artıracaktır. YBH kısa ve uzun döenm
bulguları ile daha bağdaşır bir izlenim vermektedir. Çünkü
Keynes gibi cari gelirle tüketim arasında oransal artışlar
öngörmemektedir. Cari gelirdeki konjonktürel değişim (yani
gelirde meydana gelen ani bir sıçrama ) tüketim harcamalarına
önemli oranda yansımamakta ve ortalama tüketim eğilimi
düşmektedir. Aynı şekilde gelirdeki gerileme halinde ortalama
tüketim eğilimi artacaktır. Diğer taraftan emek ile servet
gelirlerinin kullanılabilir gelir içindeki payları
değişmedikçeYBH uzun dönemde ortalama tüketim eğiliminin sabit
kalacağını öngörmektedir.
|