EKONOMİK İŞBİRLİĞİ ÖRGÜTÜ (ECO)
a. Kuruluşu
Ekonomik İşbirliği Konferansı, hükümetler
arası bölgesel bir organizasyon olup, 1985
yılında üye ülkeler arasında ekonomik,
teknik ve kültürel işbirliğini desteklemek
amacıyla İran İslam Cumhuriyeti,
Pakistan ve Türkiye tarafından kurulmuştur.
ECO 1964 yılından 1979 yılına kadar varolan
Kalkınma için Bölgesel İşbirliği
Kuruluşu'nun (RCD) yerini almıştır. Daha
sonra bu kuruluş ECO adı altında yeniden
yapılanmıştır. Bu nedenle de RCD'nin ana
anlaşması olan 1977 yılındaki İzmir
Anlaşması revize edilmiş ve ECO için yasal
bir temel oluşturulmuştur. 1992 yılında
organizasyon 7 ülkeyi kapsayacak şekilde
genişlemiştir.
b. Amaçları
• Karşılıklı ticareti arttırmak,
• Bölgede sürdürülebilir gelişme
için koşullar yaratmak ve kültürel ve dostluk
ilişkilerini güçlendirmektir.
1992 yılında ECO'nun genişlemesiyle birilikte Quetta
Plan of Action formunda bölgesel ekonomik ve sosyal
kalkınmayı sağlayacak kapsamlı bir proje
geliştirilmiş, İstanbul Deklarasyonu ile de 2000
yılı ve uzun dönem hedeflerle, sektörel öncelikler
belirlenmiştir. Sektörel öncelikler ekonomik
kalkınma için önemli olan ticaret, endüstri, tarım,
ulaşım ve haberleşme, enerji, uyuşturucu bağımlılık
önlemleri ve insan kaynaklan alanlarını
içermektedir.
c. üyeler
ECO'nun on üyesi bulunmaktadır: Afganistan,
Azerbaycan, İran İslam Cumhuriyeti, Kazakistan,
Kırgızistan Cumhuriyeti, Pakistan, Tacikistan,
Türkiye, Türkmenistan, Özbekistan.
ç.
Organları
Bakanlar Konseyi (COM) ECO'nun temel politika
belirleyicisi ve karar alma organıdır. Konsey, üye
ülkelerin Dışişleri Bakanları'ndan ve aynı düzeydeki
hükümet temsilcilerinden oluşmakta ve yılda bir kez
üye ülkelerden birinde bir araya gelmektedir.
Vekillerden oluşan Konsey (COD) İran İslam
Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı ilgili Genel
Müdürü'nden ve İran veya ECO'nun onayladığı üye
ülke misyon başkanlarından oluşmaktadır. Konsey
düzenli olarak Tahran'da toplanarak, bazı konularda
ihtiyaç duyulan faaliyetleri gerçekleştirmekte ve
Bakanlar Konseyi tarafından alınan kararları
uygulamaktadır. Bölgesel Planlama Konseyi (RPC)
ise, üye ülkelerin Planlama Kuruluşları
başkanlarından veya benzer bir otoriteden
oluşmaktadır. Bakanlar Konseyi elde edilen
sonuçları ve Konseyin onayına sunulan programları
değerlendirmektedir.
Kuruluşun dört uzman alt kuruluşu bulunmaktadır.
Bunlar;
(1)
ECO Sanayi ve Ticaret Odası,
(2)
ECO Sigorta Merkezi,
(3)
ECO Sigorta Koleji,
(4)
ECO Ortak Sigorta Uyum Programı.
ECO'nun tüm aktivitelerini sekiz teknik komite
planlamakta ve yürütmektedir. Bu komitelerin
uygulama alanları; tarım, ekonomik ve ticari
işbirliği, eğitim, bilimsel ve kültürel işbirliği,
çevre ve sağlık, endüstriyel ve teknik işbirliği,
ulaşım ve haberleşme,enerji ve uyuşturucu bağımlılık
önlemleridir.
d. Faaliyetleri:
• Ulaştırma ve Haberleşme
• Ticaret ve Yatırım
• Enerji, Madencilik ve Çevre
• Enerji Tasarrufu ve Verimliliği
• Bölgesel Elektrik Ticareti Stratejisi
• Petrol Rafinerileri ve Ürünleri Alanında
İşbirliği
• ECO Petrol ve Gaz Hatlarının Güzergahları
• ECO Enerji/Petrol Bakanları Toplantısı
• Tarım, Sanayi ve Sağlık
• Ekonomik Araştırma ve İstatistik, Proje
Araştırma
• Eğitim, Bilim, Kültür ve Uyuşturucu
Kontrolü konulannda kapsamlı işbirliği
bulunmaktadır.
e. Gelişmeler
ECO bugün üzerinde 300 milyon kişinin yaşadığı, 7
milyon kilometrekarelik alanı kapsamaktadır. Üye
ülkelerin coğrafi yakınlıkları yanı sıra nüfus
çoğunluğu Müslüman, Arap olmayan nüfusa sahip
gelişmekte olan ülkelerdir. Bölgedeki ekonomik ve
politik şartlar ,uzun vadeli projelerin gündemi uzun
süre almasına karşın sonuç alınamaması, üye
ülkelerin beklenti ve tutum değişiklikleri, üye
ülkelerin Ekonomik yapı ve dış ticaret rejimi
farklılıkları ECO faaliyetlerinin etkin şekilde
yürütülmesine engel olmaktadır.
Son olarak Tacikistan başkenti Duşanbe de icra
edilen 8. liderler zirvesinde üye ülkeler arasında
2015 yılında Ortak Pazarın oluşturulması kararı
alınmıştır.
|