ÖzKaynaklarla Finansmanın Değerlendirilmesi 

Öz kaynaklarla, özellikle adi pay senetleri ile fon sağlamanın fir­ma açısından bir takım üstünlükleri ve sakıncaları söz konusudur. Bun­lar aşağıdaki gibi özetlenebilir : 

Başlıca üstünlükleri  şunlardır: 

1.  Pay senetleri, senet sahiplerine kâr payı dağıtılması zorunlu­luğu getirmez. Firma, kâr sağladığı takdirde, yetkili organlarının kararı ile kâr payı dağıtabilir.

2.  Kısa ve uzun süreli borçlanmada olduğu gibi pay senetleri ile sağlanan öz kaynakların geriye ödenmesi söz konusu değildir. Diğer bir deyişle öz kaynaklar firma için sürekli bir kaynak niteliği taşırlar.

3.   Öz  kaynaklar  firmanın  olası  zararlarına  karşı  bir güvence işlevi  gördüğünden;  öz  sermaye  artışı,  işletmenin  kredi  itibarının (değerliliğinin)  yükselmesine ve  dolayısıyla  borçlanma  suretiyle  ek kaynaklar sağlama yeteneğinin artmasına neden olur.

4.  Firmanın geleceği parlak görüldüğünde adi pay senedi satışıyla kaynak sağlamak, tahvil satışı ve borçlanma yoluyla kaynak sağlamadan daha elverişli ve daha da çekicidir. Çünkü genellikle adi pay senetleri, imtiyazlı senetler yada borçlanmaya kıyasla daha fazla ge­liri (kâr payı ve değer artışları biçiminde) getirirler ve aynı zamanda senet sahiplerine enflasyona karşı daha iyi bir güvence oluşturur yada koruyuculuk yaparlar. Çünkü normal koşullarda enflasyon dönemlerinde adi   pay   senetlerinin   sağladığı   kâr  payı   artışı   enflasyon   oranının üzerinde olur   Bu ikinci nokta, en azından Batılı gelişmiş ülkeler için geçerlidir. Ülkemiz açısından tersi de doğru olabilir.

5. Ülkemizde öz kaynaklar ile finansman, bir takım yatırım indi­rim, istisnaları ve yatırım teşvik tedbirlerinden yararlanmayı olanaklı kılar). 

Öz kaynaklarla finansmanın başlıca sakıncaları da şunlardır: 

1.  Yeni pay senedi çıkarılması yoluyla öz kaynakların arttırılması işletmeye yeni ortakların girmesine yol açacak ve böylece kontrol yetkisi ve yönteminin paylaşılmasına neden olacaktır.

2.  Yeni ortakların alınması, işletme gelirlerinin daha fazla sayıda ortak arasında bölünmesine neden olacaktır. Oysa borçlanma yoluna gi­dilseydi, yeni ve mevcut ortaklar gelirlerden aynı miktarlarda pay alacaklardı.

3.   Yeni pay senedi çıkarılması, bunların satış giderleri genellikle tahvil çıkarılması giderlerinden daha fazladır.

4.  Öz kaynaklarla fon sağlanmasının diğer bir sakıncası da, ortaklara dağıtılan kâr payının vergi açısından gider yazılamamasıdır. Bu, öz kaynakların sağladığı yatırım indirimi üstünlüğünü ortadan kaldıracak ve böylece ülkemizde olduğu gibi pay senetleri ile finans­manın vergi yönünden dezavantajı ağır basacaktır.