En Az Geçim İndirimi

Vergide adalet ve ödeme gücüne uygun vergileme açısından benimsenen ve savunulan bir araç veya teknik de "en az geçim indirimi" uygulamasıdır. Artan oranlı vergileme ödeme gücüne genel yaklaşımı sağlarken, en az geçim indirimi toplum içinde özel olarak korunması gereken kişi veya grupları hedef almaktadır. Bu da bir kimsenin vergi ödeme gücünün hangi noktada veya seviyede başlayacağının tespit edilmesiyle olmaktadır. Bu konuda genel olarak bir kimsenin vergi ödeme gücünün, ancak o kimsenin fizyolojik varlığını sürdürebilecek gerekli imkan ve vasıtalar sağladıktan sonra söz konusu olabileceği kabul edilmektedir.

Asgari geçim seviyesi de denilen bu tabanın tespiti ile, bu seviyeye kadar geliri olanların vergiden muaf tutulmaları sağlanabilecektir. Asgari geçim seviyesi milli gelirin kişisel dağılımına göre bir miktar olarak belirlenmek suretiyle, bu miktarın altında gelir elde edenlerden vergi alınmayabilir. Ancak teorik izah içinde bu seviye, bir kimsenin fizyolojik varlığını sürdürebilecek ihtiyaç maddelerini temin edebileceği seviye olarak gösterilmekle beraber, ülkelerin gelişmişlik seviyeleri ile devlete düşen görevlerin durumuna göre uygulamada fiili geçim indirimi seviyesi belli edilmektedir. Nitekim ülkemizde de yıllardır en az geçim indirimi seviyesinin asgari ücret kadar olması ileri sürülmekte ve savunulmakta ise de, devletin pek çok kamusal hizmetleri için duyduğu gelir ihtiyacı karşısında fiiliyatta en az geçim indirimi teorik seviyenin bir hayli altında tutulmaktadır.